Gesprongen,
zomaar uit het niets.
niets dat haar tegenhield,
niets dat haar liet afschrikken.
zelf durfde ze te beslissen.
durfde anders te zijn,
apart.
Zelfvertrouwen,
straalt van haar gezicht af,
ze kan de wereld aan,
ze wil het,
zonder verplichtingen,
dingen die haar laten stoppen,
alleen.
Niet meer opgesloten,
vrij van alles,
vrij van iedereen,
een eigen leven,
eindelijk,
en dat alleen doordat,
ze durfde te durven.
donderdag 25 februari 2010
zaterdag 20 februari 2010
after winter comes spring.
Een wit laagje poederstof bedekt alles op dit aardbolletje. Alsof een fee overal met haar toverstokje de wereld er wat mooier wil uit laten zien. Alsof ze ons er even weer aan wil laten herinneren, hoe mooi Moeder aarde er wel niet uitziet. Dat we haar weer liefdevol moeten behandelen. Nu ziet alles er nog dor, kaal en dood uit, maar over een tijdje verandert alles weer. Dan genieten we weer van mooie zonsondergangen, groene blaadjes die zich ontpoppen en vlinders in alle kleuren van de regenboog, die rondfladderen.
Weer nieuwe ontelbare kleuren om je heen, dikke truien die je eindelijk weer in diep achter in de kast mag hangen, evenals de wolle mustsjes die net zo ver worden weggestopt. En plaats maken voor nieuwe pastelkleurige rokjes, zonnebrillen in felle kleuren en met blote voeten door het groenste gras lopen.
Dus mensen,
hou het nog eventjes vol.
Het is het wachten waard!
Weer nieuwe ontelbare kleuren om je heen, dikke truien die je eindelijk weer in diep achter in de kast mag hangen, evenals de wolle mustsjes die net zo ver worden weggestopt. En plaats maken voor nieuwe pastelkleurige rokjes, zonnebrillen in felle kleuren en met blote voeten door het groenste gras lopen.
Dus mensen,
hou het nog eventjes vol.
Het is het wachten waard!
Gegrepen.
Gegrepen door een telefoontje,
recht door haar ziel,
in 1.20 minuten zoveel los gemaakt,
zo'n verwarde gevoelens,
pijn.
Terugblikken van vroeger,
fitsen door haar hoofd,
vergeten moet ze ze,
maar ze kan ze niet verdringen,
onrust.
Neergeslagen op de grond,
alles afgepakt,
alles kwijt,
niks meer van haar over,
verloren.
donderdag 11 februari 2010
Het is nooit te laat.
dinsdag 9 februari 2010
Waiting for you.
All alone,
sitting by my door.
Waiting for you,
to rang my phone.
But never heard a sound.
Waiting for you,
to step by,
but never saw your face.
All alone,
sitting by my door,
waiting for you.
sitting by my door.
Waiting for you,
to rang my phone.
But never heard a sound.
Waiting for you,
to step by,
but never saw your face.
All alone,
sitting by my door,
waiting for you.
maandag 8 februari 2010
Just adore life.
vrijdag 5 februari 2010
Genoeg.
donderdag 4 februari 2010
woensdag 3 februari 2010
Het licht.
dinsdag 2 februari 2010
Forget him.
maandag 1 februari 2010
Kersen.
Love is like cherries,
they make you hungry,
and you want more, more, more.
Ik heb het idee dat liefde me opslokt net als eten,
hoe meer je eet,
hoe meer je buik je gevuld voelt.
Hoe meer liefde je kent,
hoe meer je hart gevuld kan worden,
maar ook kan overlopen,
en je geraakt kan worden,
door een verschrikkelijke pijn.
they make you hungry,
and you want more, more, more.
Ik heb het idee dat liefde me opslokt net als eten,
hoe meer je eet,
hoe meer je buik je gevuld voelt.
Hoe meer liefde je kent,
hoe meer je hart gevuld kan worden,
maar ook kan overlopen,
en je geraakt kan worden,
door een verschrikkelijke pijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)