Waarom zie ik nu pas in,
(op een donkere en koude zondag)
dat jij mij al achterliet,
voordat je daadwerkelijk weg was?
De klank in je stem klonk,
anders dan ik me kan herinneren,
anders dan je was,
verdriet maakt nu pas plaats voor besef.
Uit het hart kwam eerder,
dan uit het oog,
de veranderingen die jij nodig vond,
hebben je gebroken.
Verbroken van de liefde,
verbroken van de vriendschap,
verbroken van alle regenbogen in je leven,
verbroken van mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten