donderdag 11 maart 2010

zie je.

Zie je niet,
hoe ik smeek om je aandacht?
Hoe ik verlang naar een teken,
een knipoog, een lach?
Hoeveel pijn het in mijn hart doet,
als je verdwijnt, om uren later weer terug te komen,
zonder een woord te zeggen?

Zie je dan niet,
dat ik alleen nog maar ronddarrel,
als een jong lammetje,
als ik jou zie, jou hoor, jou per ongeluk aanraak?
Iedere minuut met jou in de buurt,
alweer een minuut meer is,
met jou in mijn gedachten?

Ik wil je in mijn leven,
ik wil die mysterieuze lach ontrafelen,
ik wil verdrinken in je donkere ogen.
ik wil dat,
je je aan mij vastklampt, als ik aan jou.
Dus wil je,
want ik wil je.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten