Het onverwachte.

Ik heb er echt nooit spijt gehad om Frans te kiezen,
maar ik twijfel steeds meer over Spaans.
Het is niet zoals ik dacht dat het was.

En is dat niet zoals zo veel dingen zijn?
Nieuwe starten die onwijs tegenvallen, terwijl je er het meeste van verwachtte.
Of juist nieuwe baantjes waarvoor ej bijna bang was,
die een van het beste is dat je ooit is overkomen?
Kwade zusjes die toch helemaal zo kwaad niet zijn.
Verkeerde verwachtingen,
die door het leven totaal verdraaid worden.

Is dat niet waarvoor we leven? Waarvoor we willen zijn?
Juist de onverwachte dingen die zo je dag kunnen maken.
Het onverklaarbare,
het mysterieuze leven
dat elke keer
je dag weer anders maakt.

Een soort eigen sprookje,
dat blijft leven.
Met bijna altijd een happy ending,
zoals dat alleen in sprookjes gebeurt.

En dus eindig ik vandaag gewoon eens met een fijn kippenvelliedje,
omdat mijn vele, vele huiswerk (lees Spaans) mijn tijd opslokt.
Luister maar.