donderdag 25 februari 2010

Jump.

Gesprongen,
zomaar uit het niets.
niets dat haar tegenhield,
niets dat haar liet afschrikken.
zelf durfde ze te beslissen.
durfde anders te zijn,
apart.

Zelfvertrouwen,
straalt van haar gezicht af,
ze kan de wereld aan,
ze wil het,
zonder verplichtingen,
dingen die haar laten stoppen,
alleen.

Niet meer opgesloten,
vrij van alles,
vrij van iedereen,
een eigen leven,
eindelijk,
en dat alleen doordat,
ze durfde te durven.

zaterdag 20 februari 2010

after winter comes spring.

Een wit laagje poederstof bedekt alles op dit aardbolletje. Alsof een fee overal met haar toverstokje de wereld er wat mooier wil uit laten zien. Alsof ze ons er even weer aan wil laten herinneren, hoe mooi Moeder aarde er wel niet uitziet. Dat we haar weer liefdevol moeten behandelen. Nu ziet alles er nog dor, kaal en dood uit, maar over een tijdje verandert alles weer. Dan genieten we weer van mooie zonsondergangen, groene blaadjes die zich ontpoppen en vlinders in alle kleuren van de regenboog, die rondfladderen.

Weer nieuwe ontelbare kleuren om je heen, dikke truien die je eindelijk weer in diep achter in de kast mag hangen, evenals de wolle mustsjes die net zo ver worden weggestopt. En plaats maken voor nieuwe pastelkleurige rokjes, zonnebrillen in felle kleuren en met blote voeten door het groenste gras lopen.

Dus mensen,
hou het nog eventjes vol.
Het is het wachten waard!

Gegrepen.












Gegrepen door een telefoontje,
recht door haar ziel,
in 1.20 minuten zoveel los gemaakt,
zo'n verwarde gevoelens,
pijn.

Terugblikken van vroeger,
fitsen door haar hoofd,
vergeten moet ze ze,
maar ze kan ze niet verdringen,
onrust.

Neergeslagen op de grond,
alles afgepakt,
alles kwijt,
niks meer van haar over,
verloren.

donderdag 11 februari 2010

Het is nooit te laat.












Het is nooit te laat om te vergeven,
alles proberen te vergeten,
en alleen maar te willen geven.

Het is nooit te laat om te dromen,
van mooie, groene grasvelden,
waar de mooiste bloemen in voorkomen.

Het is nooit te laat om te leven,
om met al je vrienden,
je dromen na te streven.

Het is nooit te laat.

dinsdag 9 februari 2010

Waiting for you.

All alone,
sitting by my door.

Waiting for you,
to rang my phone.
But never heard a sound.
Waiting for you,
to step by,
but never saw your face.

All alone,
sitting by my door,
waiting for you.

maandag 8 februari 2010

Up Side Down.


Bekijk de wereld eens op een andere manier,
dan waarop jij er al jaren naar kijkt.

Just adore life.

When you open your eyes,
and really look at all,
the little beautiful things around you,
they will come,
after a while,
to you.

vrijdag 5 februari 2010

Genoeg.

Snikkend trekt ze haar knieen op,
en slaat haar armen erom heen.
Uitgeput.
Willen vergeten wat er is gebeurd.
Maar leven met een grote pijn,
diep in haar.
Ze laat haar hoofd vallen,
niet meer willen denken.
Tranen vallen,
bitterzoet.
Ze kan niet meer.

Listen.


Soms zijn woorden teveel,
en moet je luisteren naar je gevoel.

donderdag 4 februari 2010

woensdag 3 februari 2010

Het licht.


Soms moet je even stoppen met rennen,
luisteren naar je hart,
en kijken,
whom the light is, right next to you.

dinsdag 2 februari 2010

Coffee.


I like to drink my coffee black,
but you can be the milk in it.

Forget him.


I want to forget him,
with a bottle of wine,
so I can lose myself into the night.
But I know when I wake up,
he will be in my mind again.



maandag 1 februari 2010

Kersen.

Love is like cherries,
they make you hungry,
and you want more, more, more.

Ik heb het idee dat liefde me opslokt net als eten,
hoe meer je eet,
hoe meer je buik je gevuld voelt.

Hoe meer liefde je kent,
hoe meer je hart gevuld kan worden,
maar ook kan overlopen,
en je geraakt kan worden,
door een verschrikkelijke pijn.