Onzinverhaaltjes met Erik op msn.

Erik negeert me al een tijdje op school. Dit is wat er gebeurd als je emoties te hoog oplopen:

Carmen gaat heel dramtisch voor Erik staan, barst in huilen uit en begint eerst te jammeren. 'Erik, Erik. Hoe kun je me dit nu aandoen? Ik ben altijd zo goed voor je geweest. Ik heb altijd mijn lief en leed met je gedeeld en nu en nu negeer je me totaal.' Tranen lopen over haar wangen, ogen worden rood. Ze begint te schreeuwen; 'Waarom, waarom dan toch? Hoe kun je me dit aandoen? Toe Erik, toe nou. Zeg alsjeblieft wat tegen me. Iets, maakt niks uit wat, als je maar weer tegen me praat. Ik voel me zo leeg zonder een dag jouw stem niet gehoord te hebben. Zeg dan wat.'

Erik zegt na lang wachten en de huilende Carmen die zijn been vasthoudt, zodat hij niet vooruit komt; 'Nou wil ik je inderdaad nooit meer spreken, rot op.'



Erik zegt (20:37):
laatst bijvoorbeeld zat ik in de bus
Carmen. zegt (20:38)
en toen kwam er een grote man met een hond
En die hond at de muts van de vrouw nasst hem op.
De vrouw begon te schreeuwen: 'Mijn muts, mijn muts!'
De man begon te gillen; 'Mijn oren, mijn oren!'
en de hond kauwde rustig door.

Erik zegt (20:38):
ik let vooral op wat mensen zeggen
Erik zegt (20:39):
laatst hoorde ik iemand zeggen
Erik zegt (20:39):
'niet voor jou of zo, maar die broek kan echt niet'
Erik zegt (20:39):
toen dacht ik
Erik zegt (20:39):
voor wie dan?
Carmen. zegt (20:41):
voor Sinterklaas in de middeleeuwen