Perfectie straalt van haar af. Van haar perfect, gestylde, bruine krullen, tot aan haar hakken met een strikje. Haar nagels zijn altijd netjes rood, net als haar lippen.
Ze slaat haar lange modellenbenen over elkaar, zodat haar rokje een stukje bloot been vrijlaat. Hunkerend staren de mannen in de gele NStrein van Maastricht naar Heerlen haar aan. Ze bukt zich voorover zodat de in de buurt zittende mensen ook nog een blik kunnen werpen in haar eerst toch ook al zichtbare decolleté. Ze pakt een Sportlife uit haar tas, haalt het kauwgumpje er bijna verleidelijk uit en stopt hem tussen haar lippen. Sensueel kauwt ze erop en blaast ondertussen nauwelijks opmerkbaar tussen haar lippen door, zodat deze er nog wat zwoeler uitzien. Ze kijkt de ene na de andere man even wat langer aan; het lijkt of ze ze allemaal even keurt. 'Wie is er goed genoeg voor me?', zie je haar bijna denken. Iedereen die haar blik vangt, voor drie seconden, mag zich een gelukkig mens noemen. 'Heerlen Centraal.' Voordat ze uitstapt, kijkt ze nog even achterom en schenkt haar bewonderaars nog een glimlach, die door allen wordt beantwoord. Klik-klak. Daar gaat ze de trappen af, de deur gaat al dicht. Alle mensen van het mannelijke geslacht staren haar uit het raam van de alweer op gang komende trein na. Daar loopt ze, met haar tas over haar onderarm geslagen, mobiel in haar hand. Zo recht op haar vriend af, die ze hartelijk met een dikke zoen verwelkomd. Ze draait zich met een grijns om. Alsof ze wil zeggen 'Wat had je dan verwacht?' Ze is gek op aandacht en zal ook elke kans benutten om deze te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten