een mooi momentje.

Ze liep de trap op, weg van haar bezoek naar mijn kamer. 'Hey Carmen, kom je nog? We gaan nu taart eten', zei ze met glinstertjes in haar ogen. 'Ja ja, ik kom, ik trek me alleen nog even snel een broek aan.' Terwijl ik me naar mijn kast wil draaien om een broek te pakken, houdt ze me tegen. 'Nog bedankt voor je cadeautje.' Ik kijk haar aan, en zie haar gezicht van vanmorgen weer voor me, toen ze mijn cadeautje uitpakte, en ik na haar gezicht gezien te hebben toefluisterde dat ik de bon nog had om het te ruilen. 'Meen je dit nu, of moet je dit van mama zeggen?' 'Nee hoor, ik kan jouw etui als toilettasje gebruiken. Van oma heb ik net een nieuw etui gekregen.' 'Ik dacht al, dat er iets achter zag', zeg ik met een glimlach. Ze pakt me vast, legt haar armen om mijn middel en tikt met haar neus tegen de mijne. Ze kijkt me met haar grote, bruine ogen aan en zegt; 'Je bent mijn liefste zus. Het is goed zo.'